26/1

Όρος Αιγάλεω: Σπήλαια Πάνα, Προκρούστη, Εξώστη, Σχιστού

Μια διαδρομή από σπήλαιο σε σπήλαιο του όρους Αιγάλεω, με θέα στον Σαρωνικό και τη Σαλαμίνα σε μονοπάτια και χωματόδρομους.

Συνάντηση στις 08:30 στην Ι.Μονή Δαφνίου απ’ όπου αρχίζει η πεζοπορία μας μέσα σε πευκοδάσος. Πολύ σύντομα φτάνουμε από μονοπάτι στο σπήλαιο Πανός του όρους Αιγάλεω, ένα από τα σημαντικότερα για την αρχαιολογική του αξία με βάθος 11.5-μ. και πλάτος 7,80μ. όπου υπήρχε βωμός του Πάνα και των Νυμφών ενώ στα χριστιανικά χρόνια υπήρξε ασκηταριό. Συνεχίζουμε την πεζοπορία επιστρέφοντας για λίγο από το ίδιο μονοπάτι και πεζοπορούμε μέχρι το σπήλαιο του Προκρούστη σε ασαφές μονοπάτι για λίγο με αραιή βλάστηση. Η σπηλιά αυτή ενώ προσφέρει πανοραμική θέα στο στενό του Δαφνιού, δεν διακρίνεται εύκολα κι ούτε είναι εύκολα προσβάσιμη, άρα πληρούσε τις αναγκαίες προϋποθέσεις ασφάλειας για τον τρομερό ληστή τον Προκρούστη όπως θέλουν οι θρύλοι (χωρίς ίχνος ιστορικής αλήθειας βέβαια). Συνεχίζουμε την πεζοπορία μας και φτάνουμε στο σπήλαιο Εξώστης, βόρεια της κορυφής Κούκος του Αιγάλεω, σε υψόμετρο 230μ. Το σπήλαιο αποτελείται από θολωτή οροφή και έχει ανάχωμα μπροστά στην είσοδό του κατεβαίνοντας ακολουθούμε ωραίο βατό μονοπάτι μέσα σε πευκοδάσος για να κατεβούμε στο σπήλαιο του Σχιστού στα 250μ. υψόμετρο στις ΝΔ κλιτύες του όρους Αιγάλεω με τοξωτή είσοδο μήκους 10μ.με θέα στη Σαλαμίνα. Αποτελείται από δύο ευρύχωρους θαλάμους, στο πρώτο θάλαμο υπάρχουν σκαλοπάτια λαξευμένα στο βράχο. Το συνολικό μήκος του σπηλαίου φτάνει τα 70 μ. και το πλάτος του τα 12-15 μ. Εδώ κατοικούσε ο αρχαιότερος κάτοικος της Αττικής, με θέα τη θάλασσα, κυνηγούσε στα δάση της περιοχής ελάφια και ψάρευε στα πλούσια νερά της θάλασσας από την 11η έως και την 7η χιλιετία π.Χ., όταν η Αττική ήταν ενωμένη με την Αίγινα. Αυτό είναι το συμπέρασμα της ανασκαφικής αρχαιολογικής έρευνας στο Σπήλαιο Σχιστού κι έφερε στο φως σημαντικά ευρήματα της προϊστορικής Αττικής. Οι κάτοικοι του σπηλαίου ήταν τροφοσυλλέκτες, κυνηγοί και ψαράδες όπως προκύπτει από τα ευρήματα στις βαθύτερες επιχώσεις του σπηλαίου κι η διατροφή τους περιλάμβανε ελάφια, λαγούς, αλλά και μια ράτσα αλόγων που έχουν χαθεί σήμερα, καθώς και πουλιά, ψάρια και θαλάσσια όστρακα, ενώ η παλαιοβοτανική μελέτη έχει δείξει την παρουσία διαφόρων φυτών σε άγρια μορφή, όπως φακές, μπιζέλια, δημητριακά φρούτα (σύκα, κράνια κλπ) καθώς δεν είχε αναπτυχθεί ακόμη η γεωργία. Η διαδρομή μας ολοκληρώνεται στην Μονή Δαφνίου (κυκλική) Απαραίτητος φακός κεφαλής . (Ω.Π.: 7 - 8, Υ.Δ: 423, Β.Δ.: 1+ κυκλική (14 χλμ.)

Συντονιστές: Φωτεινή Χριστοπούλου &