Ε.Π.Ο.Σ. Φυλής

Ελληνικός Πολιτιστικός Ορειβατικός Σύλλογος Φυλής (Ε.Π.Ο.Σ. Φυλής) Ικτίνου 3 & Προμηθέως (παράδρομος της Αττικής οδού) ΦΥΛΗ ΤΚ13344 (350μ.από την έξοδο 6 της Αττικής οδού και από τη στάση του Προαστιακού Σιδηροδρόμου) Τηλ.2102411148 Κιν.6981005747

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ

31 Μαρ 2024
07:00AM - 05:00PM
Πάρνηθα: Πηγές Κρύας Φυλής – Λοιμικό - πηγές Γκούρας -  Αυλώνας (διάσχιση)
Βουραϊκός ποταμός (διάσχιση)07 Απρ 2024
07:00AM - 05:00PM
Βουραϊκός ποταμός (διάσχιση)
Ν.Πίνδος: Δροσοχώρι - Αυγό (2.148μ.)-Νεραΐδοχώρι (διάσχιση). Πεζοπορίες: Περτούλι - Φαράγγι Μάνας. Κορυφή Μπουντούρα (2.020μ.). Πύλη Τρικάλων. Πέτρινα γεφύρια Καμάρα και Αγ.Βησσαρίωνα.12 Απρ 2024
08:00AM - 05:00PM
Ν.Πίνδος: Δροσοχώρι - Αυγό (2.148μ.)-Νεραΐδοχώρι (διάσχιση). Πεζοπορίες: Περτούλι - Φαράγγι Μάνας. Κορυφή Μπουντούρα (2.020μ.). Πύλη Τρικάλων. Πέτρινα γεφύρια Καμάρα και Αγ.Βησσαρίωνα.
13 Απρ 2024
08:00AM - 05:00PM
Επιμορφωτικό διήμερο στελεχών αναβάσεων του Συλλόγου μας σε ξηρό και χιονισμένο πεδίο (ταχύρυθμο επιμορφωτικό διήμερο)
20 Απρ 2024
08:30AM - 01:00PM
Εθελοντικός καθαρισμός πηγών δυτ.Πάρνηθας: Ρουμάνι, Κατσιγιάννη, Καλογέρου, Γκούρα 
21 Απρ 2024
07:00AM - 05:00PM
Παρνασσός: Πολύδροσος – Επτάλοφος (διάσχιση)
Σκωτία: West Highland. Πάσχα 2024 27 Απρ 2024
08:00AM - 05:00PM
Σκωτία: West Highland. Πάσχα 2024 
Ροδόπη: Θρακικά Μετέωρα (διάσχιση) ποταμός Κομψάτος. Παπίκιο όρος (1.483μ.). Πόρτο Λάγος Βιστωνίδας. Ιαματικά λουτρά Ποταμιάς ή Λαγγαδά.02 Μαϊ 2024
04:00PM - 08:00PM
Ροδόπη: Θρακικά Μετέωρα (διάσχιση) ποταμός Κομψάτος. Παπίκιο όρος (1.483μ.). Πόρτο Λάγος Βιστωνίδας. Ιαματικά λουτρά Ποταμιάς ή Λαγγαδά.
19 Μαϊ 2024
07:00AM - 06:00PM
Οίτη: Μονοπάτι Σιδηροδρομικών - Φαράγγι Ασωπού
Αχαία. Χελμός: α) Ύδατα Στυγός - Ψηλή κορφή (2.355μ.) - Νεραϊδοράχη (2.341μ.) -Χιονοδρομικό (διάσχιση) β) Πεζοπορία Σόλος – Καστράκι – βρύση Γκόλφως – Σόλος (κυκλική)02 Ιουν 2024
07:00AM - 07:00PM
Αχαία. Χελμός: α) Ύδατα Στυγός - Ψηλή κορφή (2.355μ.) - Νεραϊδοράχη (2.341μ.) -Χιονοδρομικό (διάσχιση) β) Πεζοπορία Σόλος – Καστράκι – βρύση Γκόλφως – Σόλος (κυκλική)
ΚΙΡΓΙΣΤΑΝ, η ανέγγιχτη ομορφιά. 01 Αυγ 2024
08:00AM - 05:00PM
ΚΙΡΓΙΣΤΑΝ, η ανέγγιχτη ομορφιά. 
01 Αυγ 2024
08:00AM - 05:00PM
ΚΙΡΓΙΣΤΑΝ, ανάβαση στην κορυφή RAZDELNAYA (6 148μ).

ΣΧΟΛΕΣ

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΕΣ: Γ.Βουτυρόπουλος, Δ.Δασκαλάκης, Τ.Μουτάφης

Η σχολή αναρρίχησης αρχαρίων του Ε.Π.Ο.Σ. ΦΥΛΗΣ προσφέρει μια συγκροτημένη εισαγωγική γνώση και εμπειρία στη δραστηριότητα της αναρρίχησης συνδυάζοντας την εκπαίδευση στον βράχο.Στη σχολή αναρρίχησης αρχαρίων μπορεί να συμμετέχει όποια/ος έχει κλείσει το 18ο έτος της ηλικίας του και δεν απαιτείται προηγούμενη σχετική εμπειρία παρά μόνο λίγη διάθεση για περιπέτεια και αγάπη για τη φύση.ΣΧΟΛΗ ΑΝΑΡΡΙΧΗΣΗΣ ΜΕΣΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΑΠΡ ΜΑΙΟΣ 2024 a0f50

Το ορειβατικό σκι είναι ένα σπορ που απευθύνεται σε ορειβάτες αλλά και σε χιονοδρόμους.Στους χιονοδρόμους, η γνώση τεχνικών ορειβατικού σκι θα δώσει τη ασφαλή δυνατότητα και τις τεχνικές για να κινηθούν και εκτός πιστών ενός οργανωμένου χιονοδρομικού κέντρου, ενώ στους ορειβάτες θα δώσει τη δυνατότητα να απολαύσουν και να προσεγγίσουν με ασφάλεια και ταχύτητα ορεινούς όγκους.1 6248e

ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ ΜΕ ΦΥΛΗ

31- 7 εως 6-8-2015

          Η Σαμοθράκη είναι ένα πολύ… ιδιαίτερο νησί, μοναδικό και συνάμα μυστηριακό… καθώς εδώ τελούνταν «μυστικές» τελετές, από αρχαιοτάτων χρόνων…

Είναι τόπος καταγωγής της διάσημης παγκοσμίως, ομώνυμης Νίκης… που βρίσκεται στο Λούβρο και τόπος λατρείας των Καβειρίων μυστηρίων.

Η γενναιοδωρία της φύσης έδινε πάντα στους κατοίκους ότι χρειάζονταν… χωρίς να είναι ανάγκη να ξενιτευτούν. Έτσι το νησί δεν γνώρισε ποτέ ναυτική παράδοση και οι ντόπιοι, στράφηκαν προς την γεωργία και την κτηνοτροφία. 

Αυτός ήταν ο λόγος της θεοποίησης των στοιχείων της φύσης και της εμφάνισης της λατρείας των Καβείρων. Καμπίρ, στα φοινικικά σημαίνει Μέγας, εξ’ ου και η λατρεία των Μεγάλων Θεών, που κατά πάσα πιθανότητα ταυτίζονται με τη θεά Δήμητρα(Γη-Μήτηρ), τον Ερμή, τον Πλούτωνας και την Περσεφόνη και δυο νεαρούς  θεούς, τους Κάβειρους, χθόνιες θεότητες.

 Εδώ έκανε μια «στάση» και ο απόστολος Παύλος, κατά το πέρασμά του στην Ευρώπη…

          Η Σαμοθράκη είναι ο απόλυτος εναλλακτικός προορισμός, καθώς συγκαταλέγεται στους 100 καλλίτερους εναλλακτικούς τουριστικούς προορισμούς της Ευρώπης.

 Η Σαμοθράκη, με το Σάος και με πάνω από δέκα τεχνικά φαράγγια, είναι ο παράδεισος… των απανταχού φαραγγάδων… και ορειβατών.

Παρουσιάζει μοναδικό φυσικό πλούτο και ομορφιά καθώς και πλούσια πανίδα και χλωρίδα.

Ο Όμηρος την αποκαλούσε «πολύδεντρη»… Τα δάση της γεμάτα βελανιδιές, πλατάνια, καστανιές, καρυδιές, κέδρα κ. α καλύπτουν μεγάλο μέρος του μοναδικού της βουνού, του Σάος. Στα χαμηλά απλώνονται δάση από αιωνόβια πλατάνια, που πολλές φορές, φτάνουν ως την θάλασσα.

Μεγάλη ποικιλία παρουσιάζουν και οι θάμνοι, οι μυρτιές, οι πικροδάφνες, τα σκλήθρα, αλλά και τα αρωματικά φυτά, όπως η μέντα το θυμάρι, η ρίγανη, το χαμομήλι  κ. α

Επίσης  έχουν καταγραφεί πάνω από 90 είδη πουλιών, όπως τα θαλασσοπούλια και άλλα υδρόβια πουλιά, αρπακτικά, όπως ο σταυραετός, νυκτόβια, όπως ο Γκιώνης, αλλά και ορτύκια και τσαλαπετεινοί.

 Η ονομασία Σαμοθράκη  που προέρχεται απ’ την προελληνική λέξη «σάος»(ύψος), υποδηλώνει ένα βασικό, φυσικό χαρακτηριστικό της, το ύψος του ορεινού της όγκου.

 Όλο το νησί είναι  ένα βουνό, το Σάος, το δεύτερο σε ύψος στο Αιγαίο, μετά τον Ψηλορείτη.

Στην κορυφή του βουνού Σάος, καθόταν ο Ποσειδώνας και παρακολουθούσε τον Τρωϊκό Πόλεμο…

Η Καμαριώτισα είναι το λιμάνι του νησιού, ο μεγαλύτερος οικισμός και δημοφιλές θέρετρο.

Η Χώρα είναι κτισμένη αμφιθεατρικά, στις πευκόφυτες πλαγιές του Σάος, σε απόσταση 6χιλ.απ τη θάλασσα, λόγω των πειρατών.

Έχει ανακηρυχθεί, παραδοσιακός διατηρητέος οικισμός και χαρακτηρίζεται από τα διόροφα, πετρόχτιστα σπίτια, τις κεραμοσκεπές και τα πλακόστρωτα σοκάκια. Σε απόρθητη θέση, βρίσκεται το γενοβέζικο κάστρο, των Gatilοuzi.

 Αξίζει εδώ κανείς να επισκεφτεί την βασιλική της Κοίμησης της Θεοτόκου, λαμπρή εκκλησία και το πλούσιο Λαογραφικό Μουσείο, που στεγάζεται σε παλιό αρχοντικό, δωρεά, μεταναστών στην Αμερική.

Σε απόσταση 14 χιλ. απ’ το λιμάνι συναντάμε τα Θέρμα η Λουτρά. Κτισμένα σε κατάφυτη περιοχή με πλατάνια, καστανιές, μυρτιές και πολλά νερά.

 Οι ιαματικές πηγές έχουν καταστήσει τα Θέρμα δημοφιλή τουριστικό προορισμό, με χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο και  αναπτυγμένη τουριστική υποδομή.

Κοντά στα Θέρμα, υπάρχουν πολλά ρυάκια που σχηματίζουν καταρράκτες και λιμνούλες(βάθρες), με γνωστότερη τη «Γριά Βάθρα».

 Πλατάνια και πικροδάφνες, φτέρες, λυγαριές και μέντες, καθώς επίσης και άλλα είδη δέντρων και  θάμνων, συνθέτουν εδώ ένα ιδανικό περιβάλλον, με απαράμιλλο  φυσικό κάλος, πόλο έλξης, για τους απανταχού φυσιολάτρες του κόσμου.

 Η Σαμοθράκη όμως, παρά τον τουρισμό, έχει διατηρήσει το ανεπιτήδευτο και ανόθευτο χρώμα της…

Ήμασταν περί τους 57 ορειβάτες και πεζοπόροι. Οι περισσότεροι εξ’ αυτών έμειναν, στο παραλιακό κάμπιγκ Φυσικής Διαβίωσης, σε πανέμορφο πλατανόδασος, με ελάχιστες διευκολύνσεις… και οι υπόλοιποι σε δωμάτια στα Θέρμα.

Την πρώτη μέρα δραστηριοτήτων, οι ορειβάτες περπάτησαν στο παρόχθιο μονοπάτι στο φαράγγι του «Φονιά»,  με οργιώδη βλάστηση… Έφτασαν ως τη τοποθεσία «Κλείδωση», στο μεγάλο καταρράκτη και τη μεγάλη Βάθρα, όπου αρκετοί κολύμπησαν και επέστρεψαν απ’ τα ίδια.

Μια ομάδα, καμιά δεκαριά άτομα κάναμε κάνιονιγκ στο «Φονιά»… σε συνεργασία με τον Γιώργο Ανδρέου.

 Το φαράγγι «Φονιάς», βρίσκεται στην Άνω Μεριά του νησιού, στα βορειοανατολικά. Είναι ένας ορμητικός χείμαρρος, που διασχίζοντας το ομώνυμο, με πλούσια βλάστηση φαράγγι, σχηματίζει στο διάβα του, τσουλήθρες και εντυπωσιακούς καταρράκτες με πολλές «βάθρες»…

Η αφετηρία του μονοπατιού, βρίσκεται κοντά στις εκβολές του, όπου βρίσκεται και ένας μεσαιωνικός πύργος των Gatilouzi.

Ονομάστηκε «Φονιάς» για το ότι   είναι τόσο φονική… η ορμή του, όταν «φουσκώσει»… μετά από νεροποντή, που θα συμπαρασύρει στο θάνατο, ότι ζωντανό βρεθεί μπροστά του, ζώο η άνθρωπος.  

Εμείς περπατήσαμε έως την «Κλείδωση» περί τις τρεις ώρες περίπου και από εκεί ξεκινήσαμε την κατάβαση του «Φονιά» με σχοινιά.

Εδώ το τοπίο είναι φανταστικό…. καθώς το φαράγγι μετά τον μεγάλο καταρράκτη, κάνει ελιγμό  και στρίβει, δημιουργώντας μεγάλη βάθρα, ιδανική για κολύμπι.

Η κατάβαση κράτησε περί τις πέντε ώρες και ήταν συναρπαστική!..

Ο προτελευταίος καταρράκτης, σχηματίζει μια πανέμορφη ειδυλλιακή βάθρα με το όνομα «Γερανιά»… προσβάσιμη και από μονοπάτι.

 Ο τελευταίος καταρράκτης που κάναμε, είναι  ο πιο γνωστός και πολυφωτογραφημένος του νησιού, το σήμα κατατεθέν του…

 Μέχρι εδώ ανεβαίνει πάρα πολύς κόσμος. Ιδιαίτερα τον Αύγουστο, γίνεται το έλα να δεις… Αλλά  αυτή τη φορά, ανεβαίναμε μόνοι μας…

Την Δευτέρα, είπαμε να πάμε προς την Κάτω μεριά, στα νότια… Με αγροτικά, «παστωμένοι»… στην κυριολεξία, μετακινηθήκαμε προς την Παναγιά Κρεμιώτισσα, κτισμένη στην κορφή απόκρημνου βράχου, πάνω απ’ την «Παχιά Άμμο», διάσημη, αμμουδερή παραλία του νησιού.

Απ’ εδώ πήραμε το μονοπάτι, με κατεύθυνση την  όαση του Καραγιαννάκη,  προσπερνώντας το φαράγγι του Βάτου, όπου  και φτάσαμε σε κανένα δίωρο.

Από εδώ οι  πεζοπόροι επέστρεψαν απ’ τα ίδια και  πήγαν στην Παχιά Άμμο για μπάνιο και η παρέα του κάνιονιγκ  κατέβηκε το φαράγγι «Καραγιαννάκη».

 Αυτό  το  φαράγγι είναι σχετικά εύκολο, χωρίς τεχνικές δυσκολίες αλλά πολύ όμορφο… Έχει πολλές τσουλήθρες, πολλά άλματα(βουτιές) και λιγότερα ραπέλ.

Ήταν πολύ διασκεδαστικό, ήμασταν μόνοι μας… με την Χριστίνα,   και το ευχαριστηθήκαμε…

Η διαδρομή περνάει μέσα από γρανιτένια λευκά πετρώματα με ποικιλόμορφα σχήματα, που υπάρχουν μόνο, στο νότιο τμήμα.  Τα τοιχώματα του φαραγγιού, ψηλά, εντυπωσιακά κατάλευκα… με  πανύψηλα  σκιερά πλατάνια.

 Σε κάποια σημεία νόμιζες ότι εδώ έγινε η συντέλεια του κόσμου…  τεράστιοι γρανιτένιοι βράχοι, να έχουν αποκολληθεί και να βρίσκονται ατάκτως ερριμένοι… στην κοίτη του φαραγγιού. Το κάνιονιγκ τελείωσε στο σημείο που ενώνεται το εν λόγω φαράγγι με το φαράγγι του Βάτου.

 Απ’ εδώ πήραμε την ανηφόρα για επιστροφή στην Παναγιά  Κρεμιώτισσα και με αυτοκίνητο στον Προφ. Ηλία, όπου φάγαμε το ωραιότερο   ψητό κατσίκι. Η πεζοπορία μαζί με το κάνιονιγκ  κράτησε περί τις εφτά ώρες. Ζωή να’ χουμε να το ξανακάνουμε…

Την Τρίτη κάναμε τουρισμό για ξεκούραση και να γνωρίσουμε  το νησί. Έτσι επισκεφτήκαμε τον εντυπωσιακό αρχαιολογικό χώρο του νησιού, στην Παλιάπολη, όπου τελούνταν τα «Καβείρια Μυστήρια».

Ο αρχαιολογικός χώρος, σε ειδυλλιακή κοιλάδα, εντυπωσιάζει με την πληθώρα των κτισμάτων.

Αυτά είναι, το ιερό των μεγάλων Θεών, η αίθουσα των αναθημάτων, η Θόλος, το μεγαλύτερο κυκλικό οικοδόμημα της αρχαιότητας, ανάκτορα, θέατρο, στοά, νεώρειο, εστιατόριο  και το βάθρο όπου βρίσκονταν το  περίφημο άγαλμα της φτερωτής Νίκης της Σαμοθράκης που την «άρπαξαν»… οι γάλλοι προστάτες μας… Αν έχεις τέτοιους φίλους… τι τους θέλεις τους εχθρούς!...

Τα μυστήρια αυτά ήταν ανοικτά και για τα δυο φύλλα, για ελεύθερους και  δούλους.

Λέγεται ότι κατά την εδώ μύησή τους, στα «μυστήρια»… γνωρίστηκαν ο Φίλλιπος με την Ολυμπιάδα, οι γονείς του Μεγάλου Αλεξάνδρου και κατά κάποιο τρόπο το Ιερό ήταν υπό την προστασία της Μακεδονικής δυναστείας…

Πιστεύεται πως οι μυημένοι, έφευγαν από εδώ με την πεποίθηση… ότι τους περιμένει μια καλύτερη ζωή μετά θάνατο…, ό,τι ακριβώς συνέβαινε και με τους μυημένους στα Ελευσίνια Μυστήρια….

Εν συνεχεία πήγαμε στη Χώρα,  όπου ξεναγηθήκαμε στο πλούσιο λαογραφικό της μουσείο, μπήκαμε στη μεγάλη εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου, περπατήσαμε στα γραφικά καλντερίμια της και φάγαμε παραδοσιακές σπεσιαλιτέ σε ταβέρνα με θέα… το κάστρο. Και στο καφενείο στον πλάτανο φάγαμε το παραδοσιακό παγωτό με σοκολάτα.

 Το απόγευμα κολυμπήσαμε στην οργανωμένη παραλία «Τζαμάϊκα», που είναι κοντά στο κάμπινγκ. Το βράδυ φάγαμε στην  όμορφη ταβέρνα «Γριά Βάθρα» ξακουστή για το καλό φαγητό της… Είχε και ζωντανή μουσική με εξαιρετικό ρεπερτόριο… καταπληκτική   η φωνή της τραγουδίστρια…

Την Τετάρτη κάναμε κάνιονιγκ, σ’ ένα απ’ τα ωραιότερα φαράγγια της χώρας μας… αυτό της «Γριάς Βάθρας», με τους ατέλειωτους καταρράκτες, τις απίθανες «τσουλήθρες» και τα εντυπωσιακά άλματα… Έχει τις ωραιότερες βάθρες στα κάτασπρα γρανιτένια πετρώματά της και δαντελένιους... καταρράκτες… Μια μοναδική, αξέχαστη εμπειρία!...

Υπέροχο το μονοπάτι Ε6 προς την είσοδο του φαραγγιού, που κράτησε περί τις 2 ώρες, σε δασωμένη περιοχή…

Το φαράγγι ξεκινάει με μια φοβερή… τσουλήθρα 17 μ. και μια μεγάλη Βάθρα, σε κάτασπρα εντυπωσιακά γρανιτένια βράχια… Μαγικός τόπος!... δεν θέλαμε να φύγουμε από εδώ!...

 Και τελειώνει με ένα τελευταίο ραπέλ, στο σημείο απ’ όπου αρχίζει ο επίγειος… Παράδεισος της «Γριάς Βάθρας, που φτάνει ως το παράκτιο αιωνόβιο πλατανοδάσος, στις εκβολές του χειμάρρου, στη θάλασσα.

Στο σημείο αυτό, είδαμε τρείς άντρες, να κατεβαίνουν το φαράγγι, περπατώντας ξυπόλυτοι και χωρίς σακίδιο μαζί τους, στην όχθη του φαραγγιού…

Μάλιστα το τελευταίο αυτό ραπέλ το κατέβηκαν χωρίς καμιά βοήθεια… παρ’ όλο  που ήταν στη διάθεσή τους το σκοινί.  Σκληραγωγία!... και Άγιος ο Θεός… Αυτό θα πει «τζάμπα μάγκες»…

 Ενώ εμείς «κυριλέ!»… με τις νεοπρέν στολές, τα  πανάκριβα ειδικά παπούτσια και ένα σωρό αξεσουάρ…

Στον τόπο αυτόν, έρχονται «οι ψαγμένοι»… αυτοί που έχουν σιχαθεί τον τρόπο ζωής στα αστικά κέντρα και θέλουν να ζήσουν για λίγο καιρό, κατά ένα τρόπο… όπως περίπου ζούσαν οι Πρωτόπλαστοι στον Παράδεισο…

Περπατώντας στο υπόλοιπο του φαραγγιού, κατά την επιστροφή μας, είδαμε πολλούς απ’ αυτούς… άλλοι να σκαρφαλώνουν ξυπόλυτοι  στα βράχια, άλλοι να λιάζονται, να κολυμπούν, να διαβάζουν και άλλους να κουβεντιάζουν καθισμένοι σε εξαιρετικής ομορφιάς σημεία του φαραγγιού… Κάποιοι σκελετωμένοι… διαλογίζονταν ολόγυμνοι… σε στάση γιόγκι., κατάματα στον ήλιο… κ. α  

Και τριγύρω ολούθε κάτω απ’ τα δέντρα, υπήρχαν σκηνές και υπαίθριες ψησταριές… γιατί όπως και να το κάνουμε… καλός ο παράδεισος… αλλά και χωρίς «κοψίδια»… δεν βγαίνει εύκολα η ζωή!...

Η κατάβαση του φαραγγιού, μαζί με το περπάτημα, κράτησε περί τις 10 ώρες… ένα ξεθέωμα στην κυριολεξία!...

Το βράδυ,  οι περισσότεροι πήγαν στη χώρα, στο πανηγύρι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος και απόλαυσαν τοπικές σπελιατιτέ,  καθώς και παραδοσιακούς χορούς και τραγούδια...

 Την επόμενη μέρα, μια πολυμελής ομάδα, ανεβήκαμε στο Σάος, στα 1621μ.  Η ανάβαση ξεκίνησε απ’ τα Θέρμα, πάνω απ’ τις κεραίες και τις πρώτες ώρες περπατούσαμε υπό σκιά, καθώς διασχίζαμε τα προστατευόμενα δάση «Φλαδερή» και «Μαρτίνι», με τις αιωνόβιες βελανιδιές.

 Στα μισά της διαδρομής είναι μια πηγή, τα «Καλαμίθρια», ένα απ’ τα καλύτερα νερά του νησιού… Ήταν  παγωμένο… σαν απ’ το ψυγείο…

Μετά το δάσος ακολουθεί περπάτημα, σε θαμνώδη περιοχή και μετά μπαίνουμε σε βράχια… κακοτράχαλα βράχια… ως την κορφή. Σε πολλά σημεία χρειάζεται να σκαρφαλώσεις… Στην κορυφή υπάρχει εικόνισμα του Αγ. Αθανασίου.

Η ανάβαση κράτησε περί τις τέσσερεις ώρες.  Πολλοί πήγαν και σε δυο άλλες παρακείμενες κορφές του βουνού.

Η κατάβαση έγινε απ’ τα ίδια και ήταν επίπονη… Μας βγήκε η πίστη στην κατηφόρα, περί τις πέντε ώρες…

Αμέσως μετά ακολούθησε μπάνιο στην πισίνα των Ιαματικών Λουτρών στα Θέρμα για να έρθουμε στα ίσια μας!...  Και δείπνο… με  σούπερ… «κατσικάκι στη λαδόκολα»… σε παρακείμενη ταβέρνα…

Την τελευταία μέρα μας στο νησί την περάσουμε, όπως γούσταρε ο καθένας… Έτσι άλλοι πήγαν στη Χώρα, άλλοι στην Καμαριώτισσα και άλλοι για μπάνιο… 

Εμείς, μια παρέα 5 ατόμων και πήγαμε στην παραλία «Κήποι», στα νοτιοανατολικά του νησιού.

Η απέραντη αυτή παραλία με το γκρίζο βοτσαλάκι, συνδυάζει το άγριο τοπίο με την πλούσια βλάστηση απ’ την μια μεριά, με την γαλήνη του απέραντου γαλάζιου απ’ την άλλη…

 Εν τω μεταξύ άρχισε να φυσάει και ο καιρός να «φορτώνει»… για βροχή, που δεν άργησε να έλθει… Έριξε πολύ βροχή… Και το βράδυ, άλλοι πήγαν στη Χώρα σε μπαράκι για διασκέδαση… και άλλοι για ύπνο…

Και το Σάββατο… bye-bye... Σαμοθράκη… θα είσαι πάντα… μέσ’ την καρδιά μας… Εις το επανιδείν…