Αναβάσεις στην οροσειρά Τάτρας. Ταξίδι στη Σλοβακία
Αναβάσεις στα Τάτρας. Ταξίδι στη Σλοβακία
Ορειβατικό και περιηγητικό ταξίδι στη Σλοβακία πραγματοποίησε από 16 έως 21 Αυγούστου 2012, 0 Ε.Π.Ο.Σ. Φυλής (Αττικής) με συμμετοχή 24 ατόμων, ανάμεσα στους οποίους και ο γράφων.
Η Σλοβακία ευρίσκεται στην Κεντρική Ευρώπη και ο λαός είναι σλαβικός. Ήλθαν από την Ανατολή πριν 15 αιώνες κατά τη μεγάλη μετανάστευση των Λαών όταν ακόμη η περιοχή ήταν υπό την ονομαστική εξουσία της Ρώμης. Για αιώνες δεν είχαν συγκροτημένα κράτη και ήταν πάντα εκτεθειμένοι στις επιδρομές ισχυροτέρων λαών όπως οι Ούνοι και οι Γότθοι. Οι Σλοβάκοι από τα ον 10ο αιώνα και μέχρι το 1529 ήταν υπό τη εξουσία των Μαγιάρων σε μία εποχή κατά την οποία η ισχύς και η έκταση του ουγγρικού Βασιλείου ήταν μεγάλη. Μετά την καταστροφή του Βασιλείου των Ούγγρων από τον Αυστριακό μονάρχη, ο πρώτος κατόρθωσε να αποκρούσει την τουρκική επίθεση, πλην όμως δεν μπόρεσε να ελευθερώσει την Ουγγαρία η οποία από το 1529 παρέμεινε επί 150 χρόνια υπό τουρκική κατοχή. Η Σλοβακία παρέμεινε επαρχία της Αυστρουγγαρίας μέχρι το 1918, οπότε με την Τσεχία αποτέλεσαν την Τσεχοσλοβακία μέχρι το 1995, οπότε αποσχίστηκε με την Βελούδια Επανάσταση και έκτοτε αποτελεί ανεξάρτητο κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής ζώνης.
Η πρώτη ημέρα του ταξιδιού ήταν αφιερωμένη στην υπέροχη Μπρατισλάβα, την πρωτεύουσα της χώρας, η οποία ξεκίνησε από τα αρχαία χρόνια ως ρωμαϊκό οχυρό και δεσπόζει επί του Δουνάβεως. Πολλοί τουρίστες από πολλές χώρες επισκέπτονται κάθε καλοκαίρι την πόλη.
Η καθεαυτού ορειβατική εξόρμηση ήταν κατά την 17 Αυγούστου στη δυσκολότερη κορυφή της οροσειράς των Τάτρα (φυσικό σύνορο Τσεχίας – Σλοβακίας – Πολωνίας), το Γκέρλαχ – Gerlachη οποία με τα 2.650 μέτρα της είναι όντως από τα δυσκολότερα και πλέον επικίνδυνα όρη της Ευρώπης.
Έξι αλπινιστές από την 24/μελή ομάδα ανέβηκαν στο Γκέρλαχ, ανάμεσά τους και ο γράφων. Το ανάγλυφο του βράχου αποτελείται από γρανίτη, όπως όλα τα όρη των Τάτρα, πλην όμως τα βράχια καλύπτουν όλη την επιφάνεια του βουνού, δεν υπάρχει έδαφος. Επιπροσθέτως η διαδρομή προς την κορυφή παρουσιάζει κλίσεις με συνεχείς αναβάσεις και καταβάσεις επι κοφτερών βράχων, πράγμα που καθιστά την ανάβαση και την κατάβαση λίαν επικίνδυνες, αν δεν ληφθούν μέτρα ασφαλείας. Το Γκέρλαχ είναι κατ’ εξοχήν αλπικό, αναρριχητικό βραχώδες όρος με αδύνατη την προσέγγιση κατά τον χειμώνα, η πτώση στο οποίο σημαίνει κατά κανόνα είτε βαρύ τραυματισμό είτε θάνατο. Κατά την ανάβαση ο αναρριχητικός βαθμός δυσκολίας είναι τρία. Οι έξι, χωρισμένοι σε ομάδες των τριών ατόμων η κάθε μία και με δύο Σλοβάκους οδηγούς βουνού ξεκινήσαμε την ανάβαση την 5:30 π.μ. με το πρώτο φως. Την 10:10 π.μ. έπειτα από σκληρότατη ανάβαση, φτάσαμε στην κορυφή. Η κατάβαση ήταν ακόμη δυσκολότερη και θυμίζω εδώ ότι τα περισσότερα ορειβατικά ατυχήματα γίνονται κατά την κατάβαση. Κατάβαση 600 μέτρων επί βράχου 60 μοιρών κλίσεως απαιτεί όλες τις ικανότητες και την προσοχή του αλπινιστή. Ευτυχώς στα δυσκολότερα σημεία υπήρχαν σημεία ασφαλίσεως με σχοινί και σιδερένιες σκάλες σφηνωμένες στο βράχο (viaferata), οι οποίες κατά την ανάβαση βοηθούν πολύ. Μετά από 9, 30 ώρες περιπέτειας η ομάδα έφτασε ασφαλής στο Καταφύγιο. Επιτυχής επίσης ήταν και η άλλη ανάβαση άλλων πέντε ατόμων στην κορυφή Λόμνιτσκυ (2.634 μ.) η οποία απαίτησε πέντε ώρες ανάβασης-κατάβασης με χρήση τελεφερίκ μέχρι τα 2.200 μ.
Η επόμενη ημέρα 18 Αυγ. ήταν αφιερωμένη στον πολιτιστικό τουρισμό . Περελάμβανε ξενάγηση Levoca, στην SpisskaKapitulaκαι στο κάστρο. Η ιστορικής σημασίας πόλη Levocaείναι πραγματικό κόσμημα των σλοβακικών πόλεων πολιτισμικά και ιστορικά. Στο ιστορικό κέντρο της Levocaη καθολική εκκλησία του Αγίου Δημητρίου του 14ου αιώνα, ένα από τα σημαντικότερα λατρευτικά κέντρα της Κεντρικής Ευρώπης. Το ιερό της εκκλησίας είναι φτιαγμένο από ξύλο, ύστερης γοτθικής τεχνοτροπίας ύψους 18,6 μ. υψηλής τέχνης.
Το κάστρο Spis, εθνικό πολιτιστικό μνημείο, αν και μισογκρεμισμένο, αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα κάστρα της Κεντρικής Ευρώπης. Η Unescoτο περιλαμβάνει στον κατάλογο των μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Κτίστηκε το 1214 από Ούγγρους βασιλείς και ήταν μεχρι το 1780 κέντρο ελέγχου της περιοχής, οπότε μια πυρκαγιά το κατέστρεψε και έκτοτε έχασε αρκετά από την σημασία του.
Τέλος στον οικισμό SpisskaKapitula, γνωστό παλαιότερα ως Βατικανό της Σλοβακίας, σταθήκαμε με δέος μπροστά στην εκκλησία του Αγίου Μαρτίνου όπου για αιώνες οι επίσκοποι οργάνωναν την κοινωνική ζωή των κατοίκων της περιοχής. Την επιβλητική μορφή με τους τρεις σηκούς (κυρίως ναούς) και τους δύο πύργους την απέκτησε κατά την περίοδο 1245-1275 . Η ημέρα έκλεισε με ένα γλέντι σε παραδοσιακή σλοβάκικη ταβέρνα όπου παίχθηκαν και ορισμένα γνωστά ελληνικά τραγούδια . Το ZorbatheGreekξεσήκωσε όλη την ταβέρνα και όλοι μαζί Ελληνες και Σλοβάκοι χόρεψαν αυτόν τον χορό.
Την 19/8 ομάδα 13 ατόμων ανέβηκε στην κορυφή Kopninskyυψομέτρου 2360μ. Η πορεία προς την κορυφή ήταν εκπληκτικής ομορφιάς με δάση, κοιλάδες, χειμάρους και προπάντων αλπικές λίμνες. Η κορυφή αυτή έχει ομαλή πρόσβαση, δεν είναι αναρρηχιτική ως και επικίνδυνη όπως το Gerlach. Δεκάδες Σλοβάκοι ανέβαιναν επίσης Κυριακή γάρ. Σημειωτέον ότι η ορειβασία είναι ο τρόπος ζωής αυτού του λαού, ο οποίος διαθέτει άριστους αλπινιστές με το καλύτερο όνομα στην Ευρώπη. Η πορεία συνολικά διήρκεσε 9,5 ώρες και έτσι έκλεισε η ημέρα. Σημειώνω ότι η εκκίνηση ήταν στις 8 π.μ. και στην κορυφή φθάσαμε στις 3 μ.μ. .
Η τελευταία ημέρα της εκδρομής έκλεισε με ένα ράφτινγκ 2 ωρών στον ποταμό Dunasecο οποίος ενώνεται βόρεια με το μεγάλο ποταμό της Πολωνίας Vyslaπου εκβάλλει στη Βαλτική. Το τοπίο παραπλεύρως των οχθών ήταν ανείπωτης ομορφιάς με δάση και κάθετους ασβεστολιθικούς βράχους.
Κατόπιν η ομάδα επέστρεψε στην μεγάλη πρωτεύουσα Μπρατισλάβα για το ταξίδι της επιστροφής την 211/8/13 και η περιπέτεια τελείωσε.
Αξίζουν συγχαρητήρια στον ΕΠΟΣ Φυλής και στην Πρόεδρο Καλλιόπη Δηλαβεράκη για την άριστη διοργάνωση. Ήταν μια καλή εμπειρία για τον τρόπο ζωής των κεντροευρωπαίων και τα τοπία της Κεντρικής Ευρώπης. Χωριστήκαμε με την υπόσχεση ότι θα συνεχίσουμε τα ταξίδια μας και τον δικό μας τρόπο ζωής που όσο σκληρός και αν είναι πιστεύουμε ότι αξίζει να τον ζει κανείς
Ιωάννης Ξηρός
