Ισημερινός, πεζοπορική διαδρομή

14 Απριλίου.
Οι Ομάδες   

Ξεκινάνε από την Riobamba δυο ομάδες του Έπος Φυλής με διαφορετικούς στόχους,  η μια ομαδα να ανέβει στο Chimboratho, και η άλλη να κάνει ένα πενθήμερο Trekking απο τα 3600 εως τα 4400.Και οι δυο ομάδες συνάντησαν σημαντικές δυσκολίες ως προς την επίτευξή των στόχων τούς άλλα τους δόθηκαν πλούσιες εμπειρίες από της διαδρομές καθώς και με την επαφή των κατοίκων και περισσότερο των παιδιών.

Το Ποτάμι

Η πεζοπορική ομάδα με 12 άτομα ξεκινάει με λεωφορείο για την urbina το ξεκίνημα για το Inca Trail, στη διαδρομή συναντήσαμε μικρά πλινθόκτιστα χωριά με χαμηλά paramo, ψιλά βουνά που περιτριγυρίζονται από καταρράκτες, που δημιουργούσαν μικρά και μεγάλα ποτάμια.     
Σε ένα τέτοιο ποτάμι κόλλησε και το λεωφορείο μας πρώτος στόχος να το απεγκλωβίσουμε  το οποίο και  καταφέραμε ,δεύτερος στόχος ήταν να γεμίσουμε το ποτάμι με αρκετές πέτρες για να συνεχίσουμε την διαδρομή μας χωρίς καθυστέρηση ένας φιλόδοξος στόχος που έτυχε την βοήθεια από μικρά παιδιά που σχόλαγαν από παρακείμενο σχολειό, και μετέφερναν  πετρούλες  για να μας βοηθήσουν, μετά από αρκετές αποτυχημένες  προσπάθειες του πούλμαν να περάσει συνειδητοποιήσαμε ότι το πενθήμερο Trekking θα διαφοροποιείτο, και το αντιστάθισμα της μέρας που χάναμε ήταν η επαφή με τούς κατοίκους και τα παιδιά που μας έδειξαν τα τετράδια τούς τα βιβλία τούς,και εκεί μέσα υπήρχαν κεφάλαια, για την αρχαία Ελλάδα, με χάρτες όπου τούς δείχναμε από που ήρθαμε και ταυτόχρονα βλέπαμε την έκπληξη, και το χαμόγελο που συνόδευαν αυτά τα παιδιά τόσο, φωτηνά και ευτυχισμένα παρόλο που ζούσαν πολύ κάτω από το επίπεδο της φτώχειας, μας είπαν ότι το 30% του πληθυσμού,  ζει  με κάτω από 15€ το μηνά.
Εν το μεταξύ είχαμε φωνάξει την τοπική ΕΛΠΑ, ένα φορτηγό με μεγάλες ρόδες για να μπορεί να περνάει το ποτάμι, το οποίο δυσκολεύτηκε, αφού είχαμε βάλει περισσότερες πέτρες και οπού νάνε,τελικά κατάφερε να πάρει τα πράγματα μας και εμείς περπατώντας ξεκινήσαμε για την βάση διασχίζοντας πανύψηλα δέντρα πράσινα λιβάδια που έφταναν μέχρι την βουνοκορφή για να μπορέσουν οι χωρικοί να εκμεταλλευτούν κάθε καλλιεργήσιμο σημείο.
Συναντήσαμε έντονα φυσικά φαινόμενα κάτι συνηθισμένο για την περιοχή που μας ακολούθησε σε όλη τη διάρκεια του πεζοπορικού όπως από δυνατό ήλιο σε βροχή κρύο ομίχλη και δυνατές ριπές αέρα στα πιο ψηλά.

Το Χωριό
Φτάνοντας στο χωρίο μετά από κάποιες ώρες πληροφορούμαστε ότι ο αντιδήμαρχος, του χωρίου άνοιξε το πνευματικό κέντρο και σχολείο, για να μας φιλοξενήσουν επειδή η βροχή είχε κάνει όλη την περιοχή βούρκο και υπήρχε μεγάλη δυσκολία στο να στηθούν οι σκηνές , εκεί γεννήθηκε και η σκέψη να ευχαριστήσουμε τα παιδιά του χωριού και ο τρόπος ήταν η αγορά  αρκετών τετραδίων στυλό μολυβιών κ.τ.λ,  όπως και έγινε  χωρίς να κάνουμε διακρίσεις για όλα τα παιδιά .Η χαρά που είδαμε στα προσωπάκια τούς κρατώντας τα καινούργια τούς σχολικά ήταν κάτι που θα θυμόμαστε για πάντα.
Η προσφιλή συνήθεια στο να δίνουμε στα παιδιά ζαχαρωτά εκτός της προσκέρης χαράς δημιουργούσε πρόβλημα στα δόντια των παιδειών χωρίς να έχουν την δυνατότητα να πάνε σε οδοντίατρο, έτσι η επιλογή των σχολικών ήταν μια ιδέα που δοκιμάστηκε και πήρε άριστα.
Φαγητό φάγαμε σε ένα σπίτι που εκτελούσε χρέη εστιατορίου όπως συνηθίζεται στα χωριά του Ecuador όπου  η νοικοκυρά ετοιμάζει σούπα και ένα φαγητό το οποίο και σερβίρει με χυμό και όλα αυτά με κόστος 1-1,5€.

15-17 Απριλίου.
Inca Trail
Πεζοπορία από το πρωί έως αργά το απόγευμα από τα 3300 έως στα 4400 όπου συναντήσαμε
χαμηλή βλάστηση paramo καταρράκτες 10 εως 60 μέτρα ποτάμια αλπικές λίμνες όπως τη Sansahin και άλλες.Σε όλη περίπου την διαδρομή η συνεχόμενη βροχή ήταν συνοδηγός μας μαζί με τους Fernando ……..που προσπάθησαν να μας μεταφέρουν ένα κομμάτι από αυτή την χώρα.
Καθώς φτάναμε εξαντλημένοι από τη συνεχή βροχή και φυσικά τη λάσπη βρίσκαμε τη κατασκήνωση συνήθως στημένη οπού συγκεντρωνόμαστε στη σκηνή κουζίνα οπού οι καθημερινές εντυπώσεις από της διαδρομές ζωντάνευαν με πειράγματα και γέλια. Μια ξεχωριστή εμπειρια που ζήσαμε στο Inca Trail ήταν, όταν στήναμε την κατασκήνωση κοντά στα 4000 μέτρα και ήρθαν 3 εφήποι ένοπολοι  και μεθυσμένοι από δυο σημεία, απειλώντας μας ,και ζητώντας μας χρήματα οι οδηγοί μας αρνητικοί και κάθετοι, διαφώνησαν έντονα γιατί εάν τούς δίναμε μια φορά,θα είχαμε και άλλες  επισκέψεις, και τελικά έφυγαν ενοχλημένοι. Διαφορετική ήταν και η διανυκτέρευση μας διπλά από την αρχαία perodones. όπου νοιώσαμε περισσότερο την διαδρομή των Incas όπου διανυκτέρευαν στα ίδια σημεία εκατοντάδες  χρονιά πριν.
Εκτός από τη φυσική ομορφιά ο δρόμος των Incas είχε αφεθεί στη τύχη του και ήταν κατεστραμμένος και εγκαταλελειμμένος μακάρι αυτή η φτωχή χώρα που οι τράπεζες επενδύουν για τον πολιτισμό να αποκαταστήσουν καλύτερα αυτό το μονοπάτι της ιστορίας..

17 -18Απριλίου.
Ingapirca – Guenca-Πάρκο
Επίσκεψη στην Ingapirca τη πιο καλοδιατηρημένη αρχαιολογική περιοχή του Equador με πλήθος κτισμάτων και υποδομών όπου ξεχώριζε το παλάτι με σφυρηλατημένες πέτρες σε άριστη διάταξη.
Επίσκεψη και διαμονή στη Guenca μια πόλη κόσμημα προστατευόμενη από την UNESCO με πανέμορφα αποικιοκρατικά κτίρια πολλά εκ των οποίων ήταν ανακαινισμένα, υπερβλητικες εκκλησιές μουσεία με εκθέματα από το 13000 πχ, αγορές κλειστές και ανοιχτές όπως η αγορά των λουλουδιών, με πολλές ανοιχτές πλατείες και ένα ποτάμι απίστευτης ομορφιάς, που διέσχιζε ένα μέρος της πόλης
Θα ήταν παράλειψη εάν δεν πηγαίναμε σε ένα γειτονικό πάρκο όπου κυριαρχούσαν οι λίμνες και η βλάστηση,δημιουργώντας ένα πινάκα αρμονίας και ομορφιάς.
Το πεζοπορικό ταξείδι είχε τελείωση και θα συναντιόμασταν με την ορειβατική για την συνέχιση του από κοινού προγράμματος.

Στο διάστημα αυτό των πέντε ημερών βιώσαμε την ανεκμετάλλευτη φύση και πολλούς φιλότιμους και χαμογελαστούς ανθρώπους
Ευχαριστούμε EQUADOR

Γιώργος Στεριώτης