Παγκόσμια ημέρα βουνού η 11η Δεκέμβρη

 Αν μιλούσαμε σε τεχνοκράτες περιβαλλοντολόγους θα μιλούσαμε

για αναντικατάστατα ορεινά οικοσυστήματα

Αν μιλούσαμε σε αναπτυξιολόγους θα λέγαμε

για αειφόρο τουριστική ανάπτυξη ορεινών περιοχών

Αν μιλούσαμε σε υπουργούς θα προτείναμε

βιώσιμη στήριξη ορεινών κοινοτήτων

Αλλά απευθυνόμαστε σε ορειβάτες και ρωτάμε:

πως είναι δυνατόν να μην ξαναπεζοπορήσουμε

σε κορφές που ισοπεδώθηκαν και δέντρα που κόπηκαν

στο όνομα της «πράσινης» ενέργειας

στα δάση που κάηκαν, σε χειμάρρους που τσιμεντώθηκαν…

Πώς μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι ονειρευόμενοι

τον επόμενο παγετώνα

που θα δένουμε τα κραμπόν μας;

Μήπως να αφήσουμε την απραξία

αν η Παγκόσμια Ημέρα των Βουνών

θέλουμε να αποκτήσει κάποιο νόημα;

Τα βουνά είναι οι γίγαντες φίλοι μας που καταφεύγουμε σ΄αυτά για να γαληνέψει η ψυχή μας, για ν΄αναζητήσουμε το όμορφο κι απέριττο, για να προστατευτούμε στα καταφύγιά τους…

Τώρα μας χρειάζονται, κάθε μέρα που περνά κι όχι μόνο κάθε «παγκόσμια μέρα βουνού»

ΕΝΑ ΔΥΝΑΤΟ «ΟΧΙ» ΣΤΙΣ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΒΟΥΝΑ

ΟΧΙ στη συστηματική καταστροφή τους.