Ορισμός Πεζοπορίας
Ορειβασία
Ο όρος ορειβασία (όρος + βαίνω) αναφέρεται σε οποιαδήποτε αθλητική δραστηριότητα στοχεύει στην ανάβαση και/ή αναρρίχηση των κορυφών των βουνών, καθώς και στην ευρύτερη εξερεύνηση του ορεινού τοπίου. Τυπικά, οι βασικές τεχνικές, οι οποίες συνθέτουν την ορειβασία, είναι η ορεινή πεζοπορία, η αναρρίχηση και το ορειβατικό σκι (Κάραλης-Θεοδωρόπουλος, 2007). Κάθε μία από τις τρεις αυτές τεχνικές περιλαμβάνει πλήθος άλλων πιο εξειδικευμένων τεχνικών, οι οποίες μπορεί να ξεκινάνε από το απλό περπάτημα στο βουνό και να φτάνουν έως την παγοαναρρίχηση και τον αλπινισμό.
Ορεινή Πεζοπορία
Η ορεινή πεζοπορία, ή πολύ απλά το περπάτημα σε ορεινά πεδία, είναι η τεχνική με την οποία προσεγγίζουμε το βουνό για την ανάβαση, κατάβαση ή διάσχιση ορεινών συγκροτημάτων και η οποία δεν απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις και τεχνικό εξοπλισμό. Είναι το μεγαλύτερο κομμάτι δράσης των ορειβατικών συλλόγων στην Ελλάδα και παγκοσμίως, και συνηθίζεται να αναφέρεται ως πεζοπορία για να περιγράψει το περπάτημα σε βατά μονοπάτια, χειμώνα ή καλοκαίρι. Σε ορισμένες περιπτώσεις, συνήθως σε επικίνδυνα περάσματα ή σαθρά πεδία, μπορεί να χρειαστούν τεχνικές αναρρίχησης για να ξεπεραστούν εμπόδια ή για να ασφαλιστούν εκτεθειμένα τμήματα μίας διαδρομής. Επομένως, ο ορειβάτης που ασχολείται κυρίως με την ορεινή πεζοπορία θα πρέπει να είναι σε θέση να χρησιμοποιεί κάποιες τεχνικές ασφάλισης ώστε να κινείται με ασφάλεια στο βουνό.
