29 Απριλίου 2025

Αγωνιστική Αναρρίχηση | Αναρρίχηση Βουνού | Αθλητική αναρρίχηση

Αγωνιστική Αναρρίχηση

Η αγωνιστική αναρρίχηση διεξάγεται σε κλειστό ή ανοιχτό χώρο και το πεδίο αναρρίχησης αποτελεί κατασκευή με επιφάνεια που φέρει βιδωμένα τεχνητά πιασίματα και πατήματα. Συμμετέχουν αθλητές στα εξής είδη:

  • α. Αγώνες Δυσκολίας αποκαλούνται οι αγώνες που η αναρρίχηση γίνεται «επικεφαλής» με τον αναρριχητή να είναι δεμένος και ασφαλισμένος από κάτω, όπου το κάθε σετάκι περνιέται διαδοχικά σύμφωνα με τους κανονισμούς και όπου το ύψος που καλύπτεται (ή σε περίπτωση κάλυψης τμημάτων τραβέρσας ή στέγης, η μεγαλύτερη απόσταση κατά μήκος του άξονα της διαδρομής) καθορίζει τη θέση του αθλητή σε έναν από τους γύρους του αγώνα.
  • β. Αγώνες Ταχύτητας αποκαλούνται οι αγώνες που επιχειρούνται από αθλητές που αναρριχώνται με top rope – σχοινί από πάνω. Ο χρόνος που επιτυγχάνεται από τον αθλητή για την ολοκλήρωση μιας διαδρομής καθορίζει τη θέση του σε έναν από τους γύρους του αγώνα.
  • γ. Αγώνες Bouldering ονομάζονται οι αγώνες που αποτελούνται από έναν αριθμό τεχνικών προβλημάτων αναρρίχησης. Κάθε προσπάθεια επιχειρείται είτε με ασφάλιση από πάνω ή επικεφαλής ή χωρίς ασφάλεια. Το σύνολο των επιτυχώς ολοκληρωμένων προβλημάτων σε συνάρτηση με τον αριθμό των προσπαθειών κάθε αγωνιζομένου δίνει την τελική του κατάταξη στον αγώνα.

Αναρρίχηση Βουνού

Είναι η αναρρίχηση που γίνεται σε ορεινό περιβάλλον. Πραγματοποιείται συνήθως από δύο άτομα, τους «σχοινοσυντρόφους», με χρήση σχοινιού. Η δυσκολία μιας αναρριχητικής διαδρομής εξαρτάται από την κλίση του πεδίου, την ποιότητά του και από τη δυνατότητα ασφάλισής της. Κατά την αναρριχητική δεοντολογία, τα μέσα ασφάλισης που χρησιμοποιούνται δεν πρέπει να αλλοιώνουν το ορεινό ανάγλυφο, τοποθετούνται από τον επικεφαλής σχοινοσύντροφο και αφαιρούνται από τον δεύτερο. Δικαίωμα τοποθέτησης μόνιμων ασφαλειών σε μια αναρριχητική διαδρομή έχουν οι σχοινοσύντροφοι που την «άνοιξαν», δηλαδή αυτοί που τη σκαρφάλωσαν πρώτοι.
Όταν για την προώθηση τους, οι αναρριχητές χρησιμοποιούν αποκλειστικά το φυσικό ανάγλυφο, η αναρρίχηση ονομάζεται ελεύθερη, ανεξάρτητα από την τοποθέτηση ασφαλειών.
Όταν για την προώθηση τους χρησιμοποιούν και τεχνητά μέσα (π.χ. σκάλες, γάντζους κ.λπ.), η αναρρίχηση ονομάζεται τεχνητή.
Η αναρρίχηση παίρνει διάφορες ονομασίες ανάλογα με το πεδίο όπου σκαρφαλώνει ο αναρριχητής. Το πεδίο μπορεί να είναι καθαρός βράχος (αναρρίχηση βράχου), καθαρός πάγος (αναρρίχηση πάγου), ή να περιέχει βράχο και πάγο ή χιόνι (μικτή αναρρίχηση). Η αναρρίχηση βουνού θεωρείται το πιο επικίνδυνο είδος αναρρίχησης.

 

Αθλητική αναρρίχηση

Η αναρρίχηση θεωρείται αθλητική όταν για την ασφάλιση του αναρριχητή χρησιμοποιούνται μόνιμες ενδιάμεσες ασφάλειες, που έχουν προ-τοποθετηθεί, χωρίς να απαιτείται η τοποθέτηση από αυτόν προσωρινών ασφαλειών. Οι μόνιμες ασφάλειες είναι αρκετές για να του προσφέρουν προστασία από τραυματισμό, σε οποιοδήποτε σημείο της διαδρομής που μπορεί να συμβεί πτώση του αναρριχητή. Θεωρείται η ασφαλέστερη μέθοδος αναρρίχησης και συμβάλλει κυρίως στη βελτίωση της απόδοσης και των κινητικών – αναρριχητικών ικανοτήτων των αναρριχητών. Η αθλητική αναρρίχηση γίνεται σε βράχινο πεδίο και σε τεχνητή πίστα αναρρίχησης.

Αφήστε μια απάντηση